Το έθιμο της Κυράς Σαρακοστής

Από τα παλιά χρόνια, παιδιά, μετά την Καθαρή Δευτέρα αρχίζει η Σαρακοστή, δηλαδή μια περίοδος σαράντα ημερών μέχρι το Πάσχα. 
Το διάστημα αυτό οι άνθρωποι συνηθίζουν να νηστεύουν και να προσεύχονται, κάτι που το έχουν ανάγκη ύστερα από το ξεφάντωμα του Τριωδίου και της  Αποκριάς.
Συνηθίζουν να φτιάχνουν μια κούκλα από ζυμάρι χωρίς στόμα, γιατί νηστεύει.
Στην ποδιά της έχει φρούτα, ψάρια και άλλες νηστίσιμες τροφές.
Τα χέρια της είναι σταυρωμένα γιατί προσεύχεται.
Έχει εφτά πόδια, όσα και οι εβδομάδες της Σαρακοστής.
Μάλιστα, η όμορφη αυτή χειροτεχνία είχε και πρακτική αξία.
Χρησίμευε για να υποδεικνύει το χρόνο, μια που τα παλιά χρόνια δεν υπήρχαν ημερολόγια έτσι όπως τα ξέρουμε σήμερα.
Κάθε Σάββατο κόβανε κι ένα ποδαράκι, κι έτσι τα ποδαράκια όλο και λιγόστευαν, όσο πλησίαζε το Πάσχα.
Το τελευταίο ποδαράκι κόβεται το Μεγάλο Σάββατο, μια μέρα πριν το Πάσχα.
Έτσι δεν υπήρχε περίπτωση να ξεχαστούν και να χάσουν αυτή τη μεγάλη γιορτή.